Cahit Kulebi
Siirleri
BILINMEYEN
O ki bardaga dökülen seraptir
(Bal yogunlugundadir, sicaktir, isiktir)
O ki sabah erken bir bahçedir
(Çayir kokusudur, serinliktir, muttur)
O ki esen yeldir kar erirken
(Çigdemdir, agaç çiçegidir, oksayistir)
O ki içilen sudur kana kana
(Özlemdir, doymayistir, kardestir)
O ki bir yüce irmaktir akar
(Ürküntüdür, bas dönmesidir, gidistir)
O ki maviligi belirsiz denizdir
(Bugulanmadir, düstür, sevmekte ölümdür)
O ki bir ince kizdir ak tenli
(Yasamdir, umuttur, gözyasidir)
°°°*°°°
CEBECI KÖPRÜSÜ
Cebeci köprüsünün üstü
Karinca yuvasina benziyor,
Hamallar, körler, topallar,
Oturmus nasibini bekliyor.
Cebeci köprüsü yüksek
Altindan tren geçiyor,
Ya benim aklimdan geçenler?
Kimse bilmiyor.
Su dünya güzelim dünya
Tikir tikir isliyor,
Insanlar insanlar insanlar
Neden böyle çekisir durur
Aklim ermiyor.
Cebeci köprüsünün korkuluklari
Kara boyali,
Daha böyle köprülerden geçersin çok
Cahit Külebi.
°°°*°°°
ÇÜRÜYEN OTLAR
I
Bilinmez hangi sehirde
Yasarsin asktan habersiz,
Küçük çakil tasim, nasil bulayim!
Kaybolmussun bir kocaman nehirde.
Bu kimin çocugu, der, seni görenler.
Benim çocugum, diye, sesim gelir uzaktan.
Bunca kötülügü bagislatir bakisin
Yanaklarin kizarir aglamaktan.
Bir gün sokakta rastlasam, ellerini
Alsam avuçlarima oksasam.
Sicakligini tanir da misralarimdan
Kiz kardesimsin sanirlar belki.
Son orada, ben burada
Birbirimizden habersiz
Ayri yaylalarda yeseren otlar gibi
Bekleye bekleye çürüyecegiz.
II
Senin oturdugun sehirde
Gökyüzü mavidir benimkinden,
Çiçekler daha taze
Kuslar bile güzeldir birbirinden.
Sarkilar daha neseli, daha mahzun
Aksamlar daha garipsi,
Umut alabildigine genis,
Umutsuzluksa denizler gibi;
Trenler bile daha sevinçli
Daha kederli gelir gider.
Gençler bütün hasari
Yaslilar büsbütün kederlidirler.
Kadinlarin sütü daha gür, daha ak
Çocuklarin istahi, yerinde,
Gemiciler bile daha sarhostur
Dogup büyüdügün sehirde.
Garibim! Nazlim! Öksüzüm
Hayal rüzgarlariyla emzir beni de
Uzak ya, kokunu duyuyorum
Gül gibi açildigin sehirde.
°°°*°°°
DOST
Bir gece habersiz bize gel
Merdivenler gicirdamasin
Öyle yorgunum ki hiç sorma
Sen halimden anlarsin
Sabahlara kadar oturup konusalim
Kimse duymasin
Mavi bir gökyüzümüz olsun kanatlarimiz
Dokunarak ...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Go to begin of the document
Go to previous page
Go to next page
Go to the end of document
