Necip Fazil Kisakurek
Siirleri
°°°*°°°
ALLAH DERIM
Sirtimda, tasinmaz yükü göklerin;
Herkes kosar, ziplar, ben yürüyemem!
Isterseniz hayat asini verin;
Sayili nimetler bal olsa yemem!
Ey akil, nasil delinmez küfen?
Ebedi olusun urbasi kefen!
Kursa da bosluga asma köprü, fen,
Allah derim, baska hiçbir sey demem!
°°°*°°°
ANNEME MEKTUP
Ben bu gurbete ile düstüm düseli,
Her gün biraz daha süzülmekteyim.
Her gece, içinde mermer döseli,
Bir soguk yatakta büzülmekteyim.
Böylece bir lâhza kaldigim zaman,
Geceyi koynuma aldigim zaman,
Gözlerim kapanip daldigim zaman,
Yeniden yollara düzülmekteyim.
Son günüm yaklasti görünesiye,
Kalmadi bir adim yol ileriye;
Yüzünü görmeden ölürsem diye,
Üzülmekteyim ben, üzülmekteyim.
°°°*°°°
AYNADAKI HALIME
Akmayan yaslarla sicacik yüzün;
yavrum, bugün seni pek ölgün gördüm.
Gözünde bir küçük noktadir hüzün,
Nes'eni ne bugün, ne de dün gördüm.
Egri dallar gibi halsiz, yorgunsun,
Birikmis sulardan daha durgunsun,
Görünmez biçakla içten vurgunsun,
Seni öz yurdunda bir sürgün gördüm.
Geçti bir cenaze pesinde ömrüm;
Bilemem, vardigin neresi, bugün?
Hergün yürüdügün kadar yürüdün,
Arkasindan kendi ölünün; gördüm..
°°°*°°°
BABADAN OGULA
Eve dönmez bir aksam;
Ve gün yüzlü çocugu,
Sorar: Nerede babam?
Bakarlar, oldu, bitti;
Gelir, derler çocuga,
Baban attaya gitti.
Uzar gider bu atta;
Ve neler neler olmaz
Ve kimbilir ve hatta;
Bir mahser gerisinde;
Babasi döner bir gün,
Oglunun derisinde...
°°°*°°°
ÇILE
Gaiblerde bir ses geldi: Bu adam,
Gezdirsin boslugu ense kökünde!
Ve uçtu tepemden birdenbire dam;
Gök devrildi, künde üstüne künde...
Pencereye kostum: Kizil kiyamet!
Dediklerin çikti, ihtiyar baci!
Sonsuzluk, elinde bir mavi tulbent,
Ok çekti yukardan, üstüme avci
Atesten zehrini tattim bu okun,
Bir anda kül etti can elmasimi.
Sanki burnum, degdi burnuna (yok)un,
Kustum, öz agzimdan kafatasimi
Bir bardak su gibi çalkandi dünya;
Söndü istikamet, yikildi bosluk.
Al sana hakikat, al san rüya!
Iste akillilik, iste sarhosluk!
Ensemin örsünde bir demir balyoz,
Kapandim yataga ...
|
|
|
|
|
|