Al mî dialàtt
(Gigén Lîvra - 1986)
As dîs che al dialàtt l é un dscårrer balzàn
ch'l é fât pr i ignurànt, manbrócc e vilàn.
Äli én bèli bâl, a st'côs an i cradd,
parché mé a sån d quî ch'i én nèd in dialàtt.
I ûc' ai ò avêrt in ste bèl pajais
dal bän mo da bån. Siché a sån bulgnais.
Mistiè con al lât, la cónna, al subiôl,
ai êra al dialàtt däl prémmi parôl.
Såul dåpp, da pió grand, a scôla, pian pian,
i mésster, paziént, m insgnénn l itagliàn.
I gêven: - ragâz stè aténti, parché
chi dscårr l itagliàn da tótt l é capé.
E adèsa ch'a i päns a dégg: mo sicûra!
I dscårrn itagliàn tótt i òmn ed cultûra.
Però i popolàn, i pôver scarpón,
in pôlen savair chi bî parulón.
L é såul al dialàtt la längua sô d låur
ch'la vén só dal côr, ch'l'é pénna ed culåur,
ch'la sêruv par méll e méll ucasiån,
par rédder, zighèr, par tótti äl pasiån.
E mé che a sån nèd in prinzéppi däl Lâm
al bän mo da bån al sént come arciâm.
Alåura, parché se a vâg fòra d vî
am srêv da dscurdèr al dscårrer di mî?
Se fôrsi, par chès, avéss da bravèr
a ón d chi sugèt ch'i t fan incazèr,
an srêv brîsa bån di dire forbito
"fetente, vigliacco, opûr scimunito".
Sicûr am vgnarêv dal lâber, pât fât,
un èter frasèri dimónndi pió esât:
"spomèti, bagâi, tarièga, malnàtt,
sbagêrla, rufiàn, vá a fèr däl... pulpàtt!".
Par quasst a sustéggn e a degg, mo da bån,
ch'am sént con argói tótt intîr itagliàn.
Però int l istàss tänp a vói dîr un quèl:
par dîr quall ch'a päns, ...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Go to begin of the document
Go to previous page
Go to next page
Go to the end of document
