Testamento ridicoloso
(G. C. Croce, trascriziån
dal bulgnais antîg ed Gigén Lîvra)
Oh brighè, curî, vgnî qué,
che oramâi mé a sån finé.
Ciamè qué tótt quant avsén
che a sån môrt, oh mé meschén!
Só, ciapè un bèl matarèl
e sfarghèm un pôc la pèl,
ch'ai ò al côrp ch'l é tante dûr
ch'l é tirè come un tanbûr.
A m sån tant rinpé coi fîg
che l um stiòpa, ahimé, al butrîg.
Sintî bän che gran armåur
fà al mî côrp. Oh, che dulåur!
A i n ò fâta una spanzè
ch'ai ò al ståmmg tótt arbaltè
e al pèr ch'èva int al panzån
la sajatta con al trån.
Oh, s'a m fóssia anc afughè
col prémm fîg ch'ai ò magnè,
parché an ò mâi pió speranza
ch'vénnen fòra dala panza.
Andè, dånca, ciamèm qué
al nudèr, ch'véggna da mé
parché a vói fèr un tstamänt
fén ch'a sån in sentimänt.
E ch'al fâga una scritûra
ch'dégga a tótt la mî siagûra
e ch'as sèva in tótt i lè
cómm i fîg m an amazè.
Só, vgnî qué mî brèv nudèr,
tachè sóbbit a rughèr
con la vòstra panna in man
e scrivî pulîd, pian pian.
Prémm: a lâs a Mingarèl
ch'l é mî anvåud, fiôl d un fradèl,
tótt i quî dla nòstra cà,
ch'am la téggna bän, cum và,
e ch'as tójja i maranghén
con la bûrsa di quatrén,
ch'al s i vâga a sputanèr
duv al vôl, in duv ai pèr.
Lâs a Bróggna, mî cugnè,
un badîl stôrt e dsmandghè,
e una zâpa. E un pudajôl
a Batéssta, ch'l é sô fiôl.
E pò a lâs al mî sacån
al fiôl d Ióffa, al pió quajån.
...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Go to begin of the document
Go to previous page
Go to next page
Go to the end of document
