Title: NAIV ALA CRUÈRA

Author:ATTI LUCIANO
Subject:POETRY
Source:
Download book:
Words Statistic:words statics
 

Number of words for page:
Luciano Atti (1922-1992)

L êra un òmen istrué e pén ed sentimänt, ch'al scrivêva di pîz pén d ironî, mo l êra anc bån ed tuchèr äl côrd dla poesî èlta, rumàntica, evocatîva. Al publiché una racôlta ciamè "Un poeta targato BO", in pió ed dimónndi poesî in itagliàn. Nèd int al zänter d Bulåggna, da un pô tänp al stèva int una zòna vairda e panoramica a Cruèra ed San Lâzer. E pròpri lé, un dé, dåpp una naiv sparvêrsa, ai véns l'idéa par la poesî che qué a v presentän.

Era un uomo di cultura ed elevati sentimenti, che scriveva componimenti ironici ma era anche capace di toccare le corde della poesia alta, romantica, evocativa. Pubblicò una raccolta intitolata "Un poeta targato BO", oltre a moltissime poesie in italiano. Nato nel centro di Bologna, negli ultimi anni abitava in una zona verde e panoramica a Croara di San Lazzaro. Proprio lí, dopo un'abbondante nevicata, nacque lo spunto della poesia che presentiamo.


Naiv ala Cruèra

La mî naiv
La n é brîsa la vòstra naiv:
l'é vgnó zå stanòt,
pasànd stra i râz zlè
dla lónna pénna
e l'èlba la l'à acarezè
col såu dîda ed rôsa.
L'é frassca, mulsénna e pulé,
e l'am invîda
a caschèri såura al indrî,
col brâza avêrti,
lasànd un'inprånta
cómm un Crésst in cråus,
mo sänza fèr zighèr una mèder.
La vòstra naiv l'é spôrca,
tótta insujè e inpaciughè
dai vûster pâs sänza riguèrd,
dai vûster portazànnder vudè
quand a v farmè al semâfer råss.
Mé a vói bän ala mi naiv
e prémma ed sîra
a m rinpirò un bichîr
e a m farò un zlè,
come da cínno, quand
a n avêva brîsa dû góbbi
par cunprèrmen una panirénna.

...
Page: 1
 

Help

  • Select one or more words an get availables translation in Logos Dictionary.
  • Set the number of words for each page an refresh the content.
  • Go to begin of the document
  • Go to previous page
  • Go to next page
  • Go to the end of document
  • Libri.it

    GLI INSETTI vol. 2CHI HA RUBATO LE UOVA DI MIMOSA?TILÙ BLU VUOLE BENE AL SUO PAPÀLINETTE – COMPAGNO DI GIARDINO
  • Libri.it
  • Treccani