Faruk Nafiz Camlibel
Sen Neredesin?
Caddeden sokaklara dogru sesler elendi,
Pencereler kapandi, kapilar sürmelendi.
Bir kömür dumaniyle tütsülendi aksamlar,
Gurbete düsmüslerin basina cöktü damlar...
Son yolcunun gömüldü yolda son adimlari,
Bekci sert bir vurusla kirdi kaldirimlari.
Mezarda ölü gibi yalniz kaldim odamda:
Yanan alnim duvarda, sönen gözlerim camda,
Yuvami cicekledim, sen bir meleksin diye,
Yollarini bekledim görüneceksin diye.
Senin icin kandiller tutustu kendisinden,
Resmine sürme cektim kandillerin isinden.
Saksida incilendi yapraklar senin icin,
Söylendi gelmez diye uzaklar senin icin...
Saatler saatleri vurdu celik sesiyle,
Saatler son gecenin gecti cenazesiyle,
Nihayet ben aglarken topragin yüzü güldü,
Sokaklardan caddeye dogru sesler döküldü...
...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Go to begin of the document
Go to previous page
Go to next page
Go to the end of document
