Kemalettin Kamu
BINGOL COBANLARI
Daha deniz gormemis bir coban cocuguyum.
Bu daglarin eskiden asinasidir soyum.
Bekcileri gibiyiz ebenced buralarin,
Bu tenha derelerin, bu vahsi kayalarin
Gormedigi gun ayni pinardan doldurup testimizi
Kirlara aciliriz cingiraklarimizla.
Okuma yok,yazma yok, bilmeyiz eski yeni,
Kuzular bize soyler yillarin gectigini,
Arzu, baslarimizdan yildizlar gibi yuksek;
Onumuzde bir suru, yanimizda bir kopek,
Dolastirip dururuz ayni daussilayi.
Anam bir yaz gecesi dogurmus beni burda,
Bu camlikta soylemis son sozlerini babam;
Su karsiki bayirda verdim kuzuyu kurda,
"Suma"min baska koye gelin gittigi aksam,
Gun biter, suru yatar ve sararsan bir ayla,
Coban hicranlarini basar bagrina yayla.
_Kuru bir yaprak gibi kalbini eline al,
Diye hickirir kaval:
Bir coban parcasisin, olmasan bile koyun,
Daima egeceksin baskalarina boyun;
Hulyana karismasin ne sehir, ne de carsi,
Yamaclarda her aksam batan gunese karsi
Ucan kuslari dusun, gecen kervanlari an,
Mademki kara bahtin adini koydu coban!
Nasil yasadigindan, ne icip yediginden,
Cingirak seslerinin daglara dediginden
Anlatti uzun uzun.
Sehrin ugultusundan usanmis ruhumuzun
Nadir duyabildigi taze bir heyecanla,
Karistim o gun bugun bu zavalli cobanla
Bingol yaylalarinin mavi dumanlarina,
Gonlumu yayla yaptim Bingol cobanlarina.
...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Go to begin of the document
Go to previous page
Go to next page
Go to the end of document
