Jean-Henri FABRE
ABRIEU
.o0o.
Lis alenado
Di marinado
Boufon pèr rounfle caud ; de négri nivoulas
Passon, de-fes lavon li fueio
Emé quatre degout de plueio :
Es lou printèms qu'arrive qu'adus si soulas.
Bono vengudo
Es bèn dégudo
Au soulèu que revèn. Pèr éu, lou tron brusis ;
Pèr éu lou cebihoun nasejo
Dins li draiòu, quand blasinejo ;
Pèr éu, l'uiau subran s'atubo e trelusis.
Pèr éu, li pibo
De-long di ribo
Desplegon si boutoun de quitran envisca ;
Pèr éu, s'alongo e s'entrigasso ;
Dins li bartas lou tiro-agasso ;
Pèr éu, lou sause met si pendènt alisca.
Per éu, dessouto
Li vèrdi mouto
Vióulouno, en banejant, la colo di grihoun ;
Pèr éu, sus la chusclo nouvello,
Espandido en flour negrinello,
Vounvounon, ataula, li proumié mousquihoun.
Et la reineto,
La verdouleto,
En boufigo gounflant soun pitre enraumassa,
Canto : vue ! vue ! S'es revihado
A la proumiere escandihado.
Tout boulego e brusis, de l'ivèr alassa.
De-qu'es la vido,
Tant lèu gausido ?
Es un pau de calour dins la fango escoundu.
Couva pèr la divino flamo,
Çò qu'èro limo pren uno amo
Quand un rai de soulèu dins si flanc s'es foundu.
Dounc, tout banejo,
Tout verdoulejo,
E s'estiro, e s'alongo, e mounto, e vai, e vèn
Pèr avé sa part benesido
De la grando raisso de vido
Que nous plòu d'eilamount quand lou soulèu revèn.
...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Go to begin of the document
Go to previous page
Go to next page
Go to the end of document
