Vétta da brazanta (Al "Limalén")
L'Emma di Pastràn l'êra anc al "Limalén";
dû såuranómm d na dòna mingherlénna
ch'l'avêva una discrêta nidiadénna
se mé a fó l ûltum di sû dågg' fangén.
Mî mèder l'êra al fiåur d una brazanta,
cénna, ma brèva e fôrta a andèr a ôvra,
ch'al vlêva dîr par tótt'la zänt pió pôvra
sgubèr da såul a såul par una canta.
Mî mèder l'êra brèva a fèr la spójja,
cäl vôlt ch'l'avêva äli ôv e la farénna,
ma pôc la psêva utgnîr da cla galénna
ch'la vgnêva a scocodèr fén só la sójja.
Mî mèder l'êra brèva a fèr l'arzdåura,
mo anc fòra d in cà la s fèva in quâter,
l'andèva drî la mâchina da bâter
e stra l spulvrâz di stécc dla gramadåura.
Mî mèder l'êra brèva par la cânva:
cla cânva ch'la te sfianca e la te sbrålla,
par dèrt un mèz grustén e una zivålla...
cla cânva ch'la te ftéss e la te dsmanva.
Mî mèder l'êra brèva a fèr la taila,
coi tlèr piazé int al mèz ala cusénna;
la bòsma däntr a un sdoz d na caldarénna;
la spôla avanti e indrî a lómm d candaila.
Mî mèder l'êra brèva a fèr la fójja
e la spujèva i râm fén là só in vatta;
l'inpruvisèva äl rémm d na canzunatta
con una grâzia e un tån ch'i fèven vójja.
Mî mèder l'êra brèva anc par la saida;
mo qualla dal fulsèl, zalâstra e ròza;
l'arlivèva i bigât là d là int la lòza
såura a chi arlén culåur dla tèra craida.
Mî mèder l'êra brèva a fèr pruvéssta,
e dåpp i arcôlt l'andèva só i ...
|
|
|
|
|
|