Giuseppe Bertani
Sul matrimoni de duu vecc
******************
Car amor, lassetel dì,
Te see propri staa on gogò,
T' ee faa on colp che, segond mì,
L' era minga de par tò,
E te disi ciar e nett
Che t' hoo pers tutt el concett.
E defatti mi pensava,
Che te fusset pussee scrocch,
Ma hoo capii che m' ingannava,
Che t' avevet tettaa pocch,
E che i colp bej che t' ee faa.
L' è staa on cas se tì ee ciappaa.
O besogna che t' avesset
Volontaa ben de smorbià,
O che in fatt no t' ghe vedesset
Quand el colp t' ee lassaa andà ;
Siela mò come se voeur,
Te m'ee faa rid, ma de coeur.
On veggion ch' el pò a gran stent
Sostegniss col bastonscell,
Pien de gotta, invernighent,
Cont in coo gnanca on cavell,
E tant soeuli el mostaccin
De servì per on crespin;
Ch'el gh'ha in bocca i pur gingiv,
Per ganass el gh'ha duu boeucc,
L' è l' Inverno positiv,
Mascarpent, impastaa i oeucc,
No cerchell in olter loeugh,
Che l' è là regneccaa al f'oeugh.
E costù giuradiana,
Senza spiret nè calor,
L' ha sposaa on' oltra veggiana,
Che a dì pocch, che a fagh onor'
L' è tre voeult pesg del ritratt
De la serva de Pilatt.
Che piasè a vedej là soll
A.disnà sti duu moros,
A scerniss vun l'oltr' el moll
Pussee tener e mostos,
E masnall on mezz quart d' ora
Per podell mandàl giò in gora!
Me figuri i pitanzinn
Ch' el prim dì gh' avaran faa ,
Saran staa tutt moresinn
de bev su cont el cugiaa,
Perchè a lor la roba dura
La ghe fa troppa paura.
Polt e latt o ris ben cott,
Mascarpon, tortin, ma rar,
Oeuv ...
|
|
|
|
|
|