Totò (Antonio de Curtis)
'A livella
El doi 'd november d'ogni ann pr'usansa
ij simiteri a son tuti anfiorà
per le fior ch'a porto 'nt la circostansa
an memòria dij nòstri trapassà.
Tuti j'agn, coma ancheuj, 'm fas promotor
an costa memorabil ricorensa
ëd soagné con un bel caspò 'd fior
la lapida 'd marmo ëd magna Vincensa.
St'ann peuj l'é capitame n'aventura...
dopo d'avej deposità l'omagi,
oh! che spavent, sij penso, che paura!
da deme 'n socrolon për fé coragi.
L'aveniment l'é cost, ste bin a sente:
scadìa l'ora 'd saré ij cancej 'd l'ingress
e mi indolent sensa penseje a gnente
lesia sle tombe dij mòrt 'l nom impress.
"Si a ripòsa an pas ël nobil marchèis
gentilòm 'd Rovigo e patriss 'd Belun
pien d'ardiman e sì longh e dëstèis
mancà aj viv l'undes ëd magg del trantun".
Sl'àut la coron-a scurpia ant ël blason,
sota sël marmo na cros 'd lampadin-e,
tre bouchèt ëd reuse për l'ocasion
e lumin con fiamele tërmolin-e.
Ëd fianch a la tomba dë st'om d'onor
ai na jé n'àutra misera e meschin-a
ant l'abandon sensa gnanca na fior
con na crosëtta 'd tòla mingherlin-a.
Ansim la cros as les a malapen-a
Esposito Gennaro - lë spassin n'afé sensa pretèise fàit 'd dosen-a
sensa la faravosca d'un lumin.
Coma l'é mai la vita disia tra mi
chi l'ha avù tròp, chi gnente d'àut tut,
cost pòvr òm cos s'aspetava d'otnì
che fòrse 'nt l'àutr mond a cambia 'l costrut?
Mentre am farfujava la fantasia
ël temp a l'é andasne via a mé malgré
da troveme con ...
|
|
|
|
|
|