Na rosa rosa
Achille Serrao
******
Na rosa rosa
A Codroipo, alla sua lingua
Ad Amedeo Giacomini e a Luigi Bressan
Po' me parlate cu na lengua nova
e antica, na maglia 'e lana p''a staggione
malamènte e senza 'e vuje che sò...
'Nfì a Padua chiove 'ncasa a chiovere
'nfì a Padua 'e sciumme speretate schiantano
chiuppe e granate
uno addereto a ll'ato 'e munacièlle
'e Ddio...
E senza 'e vuje che sò, 'ngrillato
'a nu scunciérto 'e terre
che ne sarrà 'e sti mmane
c''a tantu tiempo astregno dint'ê mmane
p'artèca, che 'o ssape, na paciénza ca nun serve
chiù...
Ma senza 'e vuje só nniente e dicìteme no
nun è overo ca sulo fatte a vvino
dint'ô bbicchiere s'acconcia 'a vita
addò na rosa rosa sciurèva, 'e figlie
(ma p''e chiammà, p''e ffa saglì, sapìsseve...)
e 'a casa, pure 'a casa lassa 'o puorto
carriata 'a nu lenzuolo 'e viento...
Po' 'e ccanzone, chelle a fronna 'e limone 'e quann'èremo
verrille sona chitarra sona nc'è rummasa
na corda, si me parlate cu na lengua nova
e antica, na maglia 'e lana p''a staggione
malamènte e stu pparlà me sisca dint'ê rrecchie
cu "at" e "is" 'nnante a nu bicchiere
'e vino
addò na rosa rosa sciurèva...
...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Go to begin of the document
Go to previous page
Go to next page
Go to the end of document
