Рыгор Барадулін
Прыбабунькі
(кніга «Здубавецьця»)
Гэтае ўшацкае слова, у якім гучыць і байка, і бабуля, і булькат каменьчыка, кінутага ў крутавір усьмешкі і прасьмішкі, аб'ядноўвае такія навуковыя паняцьці, як прыказкі, прымаўкі, каламбуры альбо досьціпы, са мною змалку хадзіла, бо прыбабунькі ў мамы маёй былі на кожным кроку, на першым прыскоку.
З матчынай хаты яны пайшлі са мной, каб грэць, бадзёрыць, надзеіць мяне ў халоднай дарозе жыцьця.
Пад'ялдычкі
На Андрэеве медзьвядзя забілі,
Прадалі, грошы ўзялі,
Шапку купілі.
Бай мерыў на нагу,
Пацубай на руку,
А насяру табе на галаву.
- Ну.
- Х.. гну, дуга будзіць.
- Куды?
- У сраку па жалуды.
- Натрасу й табе прынясу.
- Пакажы.
- У казы пад хвастом паглядзі.
- Хлеба.
- Падскоч пад неба.
- Скарэй!
- Калі скарэў, дык памыйся.
- Крыж на крыжы.
- Калі знаеш, ні кажы.
- Клубок.
- Скульля табе ў бок!
- Што казе будзіць,
- Як год прыбудзіць?
- Другі пойдзіць.
- Хлеб соль!
- Ядзім ды свой.
- Добры вечар!
- Добра лечыў, ды памёр.
- Спакойнай ночы!
- Бачыць шпаковы вочы ды глядзець на палок, каб цябе чорт павалок.
- Па што, воўча?
- Па апошняе.
- Адкуль?
- З-пад кур, петухоў сын.
- Калі?
- Ня калі, а жывых пушчай!
- Гразь, гразь, чаму ты ня гарыш?
- Я б гарэла, каб ня была карэла.
І хвор Кузьма,
І нядуж Кузьма,
Прывяжыце Кузьме
Галаву к п..дзе!
- Ці ведаеш, як дзяўчына апяклася?
- Як?
- За гарачы х.. узялася.
- Ці даць табе тры паясы?
- Якія паясы?
- Я насяру, а ты паясі.
- Чый бацька ўсраўся?
- Твой.
- А твой зьеў!
- Што на сьняданьне?
- Булён За х.. і вон!
- Што на вячэру?
- Яглі Пацалаваліся й спаць ляглі!
- Што на палудзень?
- Сушмі.
- Якія сушні?
- П..да з вушмі.
- Позна ўжо.
- Гэта ж ня ў гроб лажыць, што позна.
- Дайце нажа.
- Усярыся, бяжа!
- Дай закурыць.
- Закуры кату пад хвост (адказваюць малому).
- Значыцца...
- Калі значыцца дык і целіцца.
- Як цябе завуць?
- Чым крупы дзяруць.
- Крупы дзяруць драчкай, цябе завуць срачкай!
- ...
|
|
|
|
|
|