M. Valerius Martialis
Epigrammata
******************
M. VALERII MARTIALIS EPIGRAMMATON LIBER XIII:
XENIA
I.
Ne toga cordylis et paenula desit olivis
aut inopem metuat sordida blatta famem,
perdite Niliacas, Musae, mea damna, papyros:
postulat ecce novos ebria bruma sales.
Non mea magnanimo depugnat tessera telo
senio nec nostrum cum cane quassat ebur:
haec mihi charta nuces, haec est mihi charta fritillus:
alea nec damnum nec facit ista lucrum.
II.
Nasutus sis usque licet, sis denique nasus,
quantum noluerat ferre rogatus Atlans,
et possis ipsum tu deridere Latinum:
non potes in nugas dicere plura meas
ipse ego quam dixi. Quid dentem dente iuvabit
rodere? Carne opus est, si satur esse velis.
Ne perdas operam: qui se mirantur, in illos
virus habe, nos haec novimus esse nihil.
Non tamen hoc nimium nihil est, si candidus aure
nec matutina si mihi fronte venis.
III.
Omnis in hoc gracili XENIORVM turba libello
constabit nummis quattuor empta tibi.
Quattuor est nimium? Poterit constare duobus,
et faciat lucrum bybliopola Tryphon.
Haec licet hospitibus pro munere disticha mittas,
si tibi tam rarus quam mihi nummus erit.
Addita per titulos sua nomina rebus habebis:
praetereas, si quid non facit ad stomachum.
IV. Tus.
Serus ut aetheriae Germanicus imperet aulae
utque diu terris da pia tura Iovi.
V. Piper.
Cerea quae patulo lucet ficedula lumbo,
cum tibi sorte datur, si sapis, adde piper.
VI. Alica.
Nos alicam, poterit mulsum tibi mittere dives.
Si tibi noluerit mittere dives, emes.
VII. Faba.
Si spumet rubra conchis tibi pallida testa,
lautorum cenis saepe negare potes.
VIII. Far.
Inbue plebeias Clusinis pultibus ollas,
ut satur in vacuis dulcia musta bibas.
IX. Lens.
Accipe Niliacam, Pelusia munera, lentem:
vilior est alica, carior illa faba.
X. Simula.
Nec dotes simulae possis numerare nec usus,
pistori totiens cum sit et apta coco.
XI. Hordeum.
Mulio quod non det ...
|
|
|
|
|
|
|
|
|
Go to begin of the document
Go to previous page
Go to next page
Go to the end of document
